1. Zakelijke gegevens.

De titel van het boek is: Mzzl meiden.

Het boek is geschreven door: Marion van de Coolwijk.

De uitgever van het boek Mzzl meiden is de Fontein.

Het boek heeft 123 bladzijdes.

 2. Samenvatting van het boek.

Het boek Mzzl meiden is het eerste boek van een serie boeken. Drie meiden zijn heel anders opgegroeid. Joan, zij is geadopteerd door hele rijke mensen. Hanna, zij is geadopteerd door een gezellige familie. En Tanja, zij is nooit geadopteerd en leeft haar hele leven al in het weeshuis waar ze ooit is heen gebracht als baby. Een paar dagen voordat ze zestien werden kregen alle drie de meiden een brief waar een uitnodiging van een notaris is stond. Ze moesten alle drie op 7 mei naar het bureau komen. Geen van de 3 meisjes wist wat er daar ging gebeuren. Het was dus afwachten.

De meiden zitten alle drie in de wachtruimte te wachten, tot dat er iemand aan komt en zegt dat de persoon die om 11:00 uur een afspraak heeft naar binnen mag. Alle drie de meiden stonden op en keken elkaar een beetje raar aan omdat ze alle drie om 11:00een afspraak hadden, ze hadden dus met z'n drie. Ze gingen toen maar met elkaar naar binenn toe. De notaris begint ze een verhaal te vertellen waar de meiden eigenlijk niet echt wat van snappen en ook nog nooit iets van wisten. De notaris verteld dat ze de zelfde ouders hebben, en dus een drieling zijn. Hun moeder had een ongeluk gehad en had nog maar een paar dagen te leven. In die paar dagen heeft ze van alles voor de kleine meisjes geregeld. Een van de dingen die ze had geregeld was dat als de meisjes bijna zestien jaar werden een brief thuis zouden krijgen van de notaris aan wie ze alles had verteld vlak voor haar dood. De meisjes schrikken zich best wel erg. Wie had ooit gedacht dat ze een drieling zouden zijn, ze kennen elkaar niet eens. Hun moeder had ook nog een brief achtergelaten voor de meisjes, die mochten ze even rustig door lezen. In de brief stond onder andere  dat hun vader veel reisde en dat hij zanger en gitarist was. Ook had ze drie kettinkjes achter gelaten, die hadden de vorm van een papegaai. In de brief stond dat in de kettinkjes de initialen van hun ouders stonden. CC stond voor hun moeder, ze heette namelijk Christa Couperus. En er stond ook JT van hun vader, in de brief stond hij alleen beschreven als John T. Ze wisten dus niet hoe hij verder heette.

De meisjes besluiten dat ze elkaar wel graag beter willen leren kennen. Ze vertellen nog niks aan hun adoptie ouders, dit is hun geheim. Ze besluiten een tijdje na hun bezoek aan de notaris om bij Joan te gaan slapen. Joan is de rijkste van hun drie en haar ouders zijn weg dus daar kunnen ze elkaar rustig leren kennen. Ze gaan uitzoeken of hun vader nog leeft, en als hij nog leeft om hem te sporen. Ze zijn namelijk wel nieuwsgierig of hun vader nog steeds reist en zingt. Na een tijdje te hebben gezocht komen ze er achter dat de bekende zanger van de band The Jeans de zelfde initialen als hun vader heeft. Hij heet namelijk John Tana. Ze willen dit graag uitzoeken en kopen dus drie kaartjes voor zijn concert. Ze zijn super zenuwachtig als ze in de taxi naar het concert gaan. Tijdens het concert klimt Tanja op het podium en ze wil zo snel mogelijk haar ketting aan haar vader laten zien. Ze wordt al snel van het podium afgehaald, en ze denken dat het mislukt is. De meisjes zijn teleurgesteld. Maar na het concert worden de meisjes geroepen en ze mogen naar de kleedkamer van John Tana. Ze vertellen het hele verhaal aan hem van begin tot het eind. De zanger schrikt er van, maar begint ook wat dingen te vertellen. Heel veel dingen vallen nu wel op hun plaats. Het kettinkje is een papegaai, en hun vader zijn bijnaam is Parrot, dat betekend papegaai in het Engels. Hij wist helemaal niks van hun geboorte af, maar dat staat ook allemaal in de brief geschreven die de meisjes hebben gekregen. Hun moeder heeft niks gezegd omdat zij niet de carrière van John wou verpesten. Hij schrok zich dood toen de meisjes opeens voor hem stonden. Maar hij is wel heel erg blij en wil ze graag beter leren kennen.

Dit is het eerste deel van de zesdelige serie Mzzl Meiden. Ik heb alle zes boeken gelezen en ik vind het echt een super leuke serie. In de boeken hierna leren ze hun vader beter kennen, en beleven ze allemaal avonturen met hem en zijn band. 

 3. Over de auteur.

Marion van de Coolwijk heeft de serie Mzzl meiden geschreven. Ze is geboren op 7 mei 1959. Ze is in Amsterdam Noord geboren, Na haar basisschool ging ze VWO doen op het Hervorm Lyceum west. Daarna ging de naar de PABO. Ze werkte als docent op een Montessori school. Ze was altijd al gek op lezen. Ze las veel van andere auteurs, maar het leukste vond ze verhalen vertellen. Dat waren dan verhalen die ze zomaar verzon. Op 28 april trouwde Marion met Ed van de Coolwijk.

In 1989 verscheen haar eerste boek: Het praathoedje. Dit was ook een serie, het ging verder onder de naam: Flippa Flodderhoed. Na jaren lang boeken te hebben geschreven voor kinderen, ging ze boeken schrijven voor pubers. Hieruit kwam de serie Mzzlmeiden. In deze boeken heeft ze veel van haar zelf gebruikt:

-          De geboortedatum van de drieling en Marion is het zelfde.

-          Hanna woont waar Marion vroeger woonde en naar school ging.

-          Candy, het hondje van Joan, is eigenlijk het hondje van Marion zelf.

 4. Over het boek.

-          Op de voorkant van het boek staan drie paar schoenen. Ik denk nadat ik het boek heb gelezen, dat er voor elk meisje een paar schoenen is. De zwarte schoenen voor Tanja, de roze schoenen voor Joan en de blauwe schoenen voor Hannah.

-          Het boek is geschreven op fantasie van Marion. Maar ze gebruikt wel dingen van haar zelf in het boek. Het is dus niet helemaal verzonnen, sommige dingen kloppen echt wat ze zegt.

-          Er zijn veel plekken in het boek die echt bestaan. De school waar Hannah op zit bestaat echt, Marion heeft daar zelf ook op gezeten toen ze nog jong was. En als je een paar delen verder leest staat er ook in dat ze naar Londen gaan. Ze gaan daar dan naar allemaal bezienswaardigheden en die bestaan ook allemaal.

-          Het verhaal is niet echt ergens op gebaseerd. Het gaat niet over wat de schrijfster allemaal heeft meegemaakt. Of wat iemand in haar omgeving allemaal heeft mee gemaakt. Het is gewoon een fictie verhaal.

-          Het verhaal wordt beschreven uit drie hoofdpersonen: Joan, Hannah en Tanja. In het boek wordt beschreven wat hun denken en wat hun allemaal doen. De rest van de mensen die er in voor komen weet je wel wat ze doen maar niet wat ze denken.

 5. Leeservaring.

Het onderwerp van het boek spreekt mij zeker aan, ik vind het echt een super leuk boek en dat komt doordat ik nog nooit een boek heb gelezen wat hier op lijkt. Je hebt vaak onderwerpen en daar worden dan heel veel boeken over geschreven, maar volgens mij is er niet een boek wat hier een beetje op lijkt. 

Je leest het boek ook heel makkelijk uit. Er zitten niet echt moeilijke stukken in het boek waar je eerst bij moet nadenken. Ik begon aan het boek en binnen een dag had ik het uit. Normaal houd ik niet zo van boeken lezen maar deze hele serie vond ik echt super leuk.

Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen waardoor het me blijft boeien. Ik heb niet een bladzijde gehad waarbij ik dacht dat ik het misschien over wou slaan. Dat komt bij mij ook wel door omdat de hoofdstukken niet echt in elkaar door lopen. Tussen de hoofdstukken zit soms wel een paar dagen tussen. Je kunt het boek dus makkelijk per hoofdstuk lezen. De hoofdstukken zijn ook niet zo lang. 

Als er een hoofdstuk eindigde wou ik meteen door lezen, ik wilde heel graag weten hoe het boek zou aflopen. Bij dit boek was in het begin al bekend dat ze een onbekende vader hadden. Ik wil dan al gelijk weten of ze die vader dan gaan vinden, en of hij ook zijn dochters wel wil. Daarom las ik het boek denk ik ook in een keer uit. Ik was heel erg nieuwsgierig naar de afloop. Dat soort boeken vind ik leuk. 

Er zijn wel meerdere verhaallijnen in het boek, dat is vooral in het begin. De eerste drie hoofdstukken gaan allemaal een over Joan, Hanna en Tanja. Toen waren het dus meerdere verhaallijnen. Nadat ze elkaar hadden leren kennen was het een beetje een verhaallijn. Het meeste liep wel in elkaar door, en soms was er een keer een hoofdstuk tussen door wat dan bijvoorbeeld Joan heette.

Het was wel een heel mooi boek, maar niet echt geloofwaardig. Er gebeuren niet echt dingen die eigenlijk niet echt zouden kunnen gebeuren. Maar ik denk niet dat zoiets echt zal gebeuren. Dat meisjes of jongens een brief krijgen en dan er opeens achter komen dat ze een drieling zijn, en dan proberen hun vader te gaan zoeken. Zoiets zou niet echt snel gebeuren, maar het zou mogelijk kunnen zijn. Het boek is dus wel echt, maar niet echt geloofwaardig.

Dit boek was best wel makkelijk om te lezen, er stonden niet echt moeilijke woorden of zinnen in. Er zitten wel veel dialogen in. Meestal praten de meisjes dan met elkaar of met hun vader. Dat is ook allemaal wel makkelijk te volgen.

6. Verwerkingsopdracht.

Lief dagboek,

Morgen wordt een spannende dag. Ik moet namelijk naar de notaris. Ik ben echt zo benieuwd waarom ik daar heen zou moeten, wat moet ik nou bij een notaris?  Wat is een notaris eigenlijk weet jij het? Ik zie het morgen allemaal wel, morgen schrijf ik je gelijk als ik terug ben. Je bent vast nieuwsgierig wat ik er allemaal gedaan heb. Je wilt echt niet weten hoe zenuwachtig ik ben. Hielde stelde eerst voor om met me mee te gaan, maar ik vond het misschien een beetje kinderachtig overkomen als mijn huishoudster mee ging. Of is dat juist lief van haar? Mijn ouders zijn weer op zakenreis dus die konden niet mee. Ik ga stoppen lief dagboekje, tot morgen!

xxxxJoan.

Lief dagboek,

Ik ben vandaag naar de notaris geweest. Het was echt zo spannend in de taxi daar heen. Toen ik daar was ben ik wel 10 keer naar de wc geweest. Maar toen was het toch eindelijk 11:00 uur en er kwam een vrouw binnen en zei dat de afspraak van 11 uur aan de beurt was. Ik stond op maar er stonden nog 2 meisjes op, ik snapte er natuurlijk niks van. Maar we gingen met z’n drieën naar binnen toe. Daar werd ons verteld dat we een drieling waren! Wie had dat nou ooit gedacht, ik een drieling? Onze moeder ging dood en heeft ons toen naar een weeshuis gebracht en Hannah en Tanja zijn dus mijn zussen. Ik ga morgen met ze logeren, ze komen hier. Tot morgen lief dagboek van me!

xxxxxxxJoan.

Hee dagboek,

Sorry dat ik je een paar dagen niet heb geschreven, maar mijn nieuwe zussen beleven slapen, dus ik kon je moeilijk schrijven. Maar nu ben ik er weer en kan ik je vertellen wat ik deze dagen allemaal heb gedaan. Toen Hannah en Tanja er net waren, wisten we nog niet zo goed wat we tegen elkaar moesten zeggen, maar het was wel echt super gezellig na een tijdje. We hebben veel verteld over elkaar, en ik ken ze nu wel echt veel beter. Ze zijn echt super aardig. We waren natuurlijk ook echt super nieuwsgierig na wie onze vader was, en we zijn opzoek gegaan naar hem. We hebben niet echt veel kunnen vinden, maar opeens kwam Hannah met een idee. Mijn vader heet John T. En de leadzanger van The Jeans heet John Tana. We gaan dus morgen naar zijn concert en dan klimt Tanja op het podium en gaat ze vragen of wij zijn dochters zijn. Ik ben nu weer zo zenuwachtig, bijna net zo als toen ik naar de notaris ging. Ik schrijf je morgen hoe het allemaal is gegaan.

Kusjessss Joan.

Hee lief dagboek,

Ik had je verteld dat we vandaag naar het concert gingen toch? We waren zo zenuwachtig toen we in de taxi zaten de heen weg. Ik was zo moe, maar ik kon echt niet slapen. We waren wel wat te vroeg maar dan stonden we tenminste wel helemaal vooraan. En dat was de bedoeling anders konden we niet op het podium klimmen. Toen het concert eenmaal bezig was, klom Tanja op het podium en liet haar papegaai ketting zien, er gebeurde iets met Parrot, ( dat is zijn artiesten naam ). Tanja werd natuurlijk meteen van het podium gehaald en we dachten dat het mislukt was. Maar toen het concert afgelopen was werden we opgehaald, en we mochten naar zijn kleedmaker. Daar hebben we alles aan hem uitgelegd, en hij geloofde ons. En hij vertelde veel over onze moeder. Hij heeft nooit van ons bestaan afgeweten, maar omdat we onze ketting lieten zien, wist hij dat het waar was. Want hij had ook de zelfde ketting. Ik ben echt zo blij. Morgen gaan we weer naar hem toe. Ik hoop dat we dan nog veel meer over hem en onze moeder te weten komen. Ik ga maar snel slapen want dan is het eerder morgen.

Doeei lief dagboek, xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxjes Joan.